profesor Tadeusz Gadacz
ur. w 1955 roku w Krakowie, jest uczniem ks. profesora Józefa Tischnera. Doktorat uzyskał w 1984 roku na Papieskiej Akademii teologicznej w Krakowie na podstawie rozprawy Wolność jednostki ludzkiej w filozofii G.W.F. Hegla, a habilitację w 1990 roku za książkę Wolność i odpowiedzialność. Rosenzweiga i Lévinasa krytyka Heglowskiej wolności ducha. W 2009 roku został profesorem.
W latach 1991-1995 był dziekanem Wydziału Filozofii Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1996-1999 kierownikiem Katedry Filozofii Religii na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego, od 1999 do 2002 koordynatorem w dziedzinie nauk humanistycznych i zastępcą redaktora naczelnego Redakcji Encyklopedii w PWN. Od 2002 roku pracuje w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk, w którym w latach 2004-2008 był wicedyrektorem do spraw filozofii. Od 1998 roku jest wykładowcą filozofii w Collegium Civitas. Obecnie jest dyrektorem Instytutu Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. W latach 2003-2007 był przewodniczącym Komitetu Nauk Filozoficznych PAN. Zajmuje się historią filozofii XX wieku, filozofią Boga i religii, metafizyką, filozofią człowieka i edukacji, kondycją kultury i humanistyki.
Jest autorem ponad 140 publikacji naukowych polskich i zagranicznych. Ostatnio wydał Rozumowe poznanie Boga(2000), Filozofia człowieka jako filozofia losu (2000), O umiejętności życia (2002, 2004, 2007, 2009), Bóg w filozofii XX wieku (2007), O ulotności życia (2008, 2009), Historia filozofii XX wieku. Nurty, t. 1:Filozofia życia, Filozofia ducha, Pragmatyzm (2009), t. 2:Neokantyzm, Filozofia dialogu, Filozofia egzystencji (2009). Przełożył na język polski Gwiazdę zbawienia Franza Rosenzweiga. W 2002 roku otrzymał nagrodę prezydenta Warszawy dla najlepszego nauczyciela akademickiego. W 2003 roku nagrodę „Nowych Książek” za redakcję naukową (wraz z B. Milerskim) dziesięciotomowego dzieła Religia. Encyklopedia PWN.
W 2008 roku został wybrany przez studentów najlepszym wykładowcą w historii Collegium Civitas.
Jest współzałożycielem i Prezesem (od 2010) Polskiego Towarzystwa Filozofii Religii.
ur. w 1955 roku w Krakowie, jest uczniem ks. profesora Józefa Tischnera. Doktorat uzyskał w 1984 roku na Papieskiej Akademii teologicznej w Krakowie na podstawie rozprawy Wolność jednostki ludzkiej w filozofii G.W.F. Hegla, a habilitację w 1990 roku za książkę Wolność i odpowiedzialność. Rosenzweiga i Lévinasa krytyka Heglowskiej wolności ducha. W 2009 roku został profesorem.
W latach 1991-1995 był dziekanem Wydziału Filozofii Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1996-1999 kierownikiem Katedry Filozofii Religii na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego, od 1999 do 2002 koordynatorem w dziedzinie nauk humanistycznych i zastępcą redaktora naczelnego Redakcji Encyklopedii w PWN. Od 2002 roku pracuje w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk, w którym w latach 2004-2008 był wicedyrektorem do spraw filozofii. Od 1998 roku jest wykładowcą filozofii w Collegium Civitas. Obecnie jest dyrektorem Instytutu Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. W latach 2003-2007 był przewodniczącym Komitetu Nauk Filozoficznych PAN. Zajmuje się historią filozofii XX wieku, filozofią Boga i religii, metafizyką, filozofią człowieka i edukacji, kondycją kultury i humanistyki.
Jest autorem ponad 140 publikacji naukowych polskich i zagranicznych. Ostatnio wydał Rozumowe poznanie Boga(2000), Filozofia człowieka jako filozofia losu (2000), O umiejętności życia (2002, 2004, 2007, 2009), Bóg w filozofii XX wieku (2007), O ulotności życia (2008, 2009), Historia filozofii XX wieku. Nurty, t. 1:Filozofia życia, Filozofia ducha, Pragmatyzm (2009), t. 2:Neokantyzm, Filozofia dialogu, Filozofia egzystencji (2009). Przełożył na język polski Gwiazdę zbawienia Franza Rosenzweiga. W 2002 roku otrzymał nagrodę prezydenta Warszawy dla najlepszego nauczyciela akademickiego. W 2003 roku nagrodę „Nowych Książek” za redakcję naukową (wraz z B. Milerskim) dziesięciotomowego dzieła Religia. Encyklopedia PWN.
W 2008 roku został wybrany przez studentów najlepszym wykładowcą w historii Collegium Civitas.
Jest współzałożycielem i Prezesem (od 2010) Polskiego Towarzystwa Filozofii Religii.
